- rozrzucić
- глаг.• разбросать• развалить• разворошить• разметать* * *rozrzuc|ić\rozrzucićę, \rozrzucićony сов. разбросать* * *rozrzucę, rozrzucony сов.разброса́ть
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
rozrzucić
Смотреть что такое "rozrzucić" в других словарях:
rozrzucać — ndk I, rozrzucaćam, rozrzucaćasz, rozrzucaćają, rozrzucaćaj, rozrzucaćał, rozrzucaćany rozrzucić dk VIa, rozrzucaćcę, rozrzucaćcisz, rozrzucaćrzuć, rozrzucaćcił, rozrzucaćcony 1. «rzucać, ciskać w różne strony, rzucając rozpraszać» Rozrzucać… … Słownik języka polskiego
rozkopać — dk IX, rozkopaćpię, rozkopaćpiesz, rozkopaćkop, rozkopaćał, rozkopaćany rozkopywać ndk VIIIa, rozkopaćpuję, rozkopaćpujesz, rozkopaćpuj, rozkopaćywał, rozkopaćywany 1. «kopiąc łopatą, kilofem, motyką zrobić w ziemi (śniegu) dół, rów; zryć,… … Słownik języka polskiego
rozsypać — dk IX, rozsypaćpię, rozsypaćpiesz, rozsypaćsyp, rozsypaćał, rozsypaćany rozsypywać ndk VIIIa, rozsypaćpuję, rozsypaćpujesz, rozsypaćpuj, rozsypaćywał, rozsypaćywany 1. «sypiąc rozrzucić coś; rozproszyć coś na jakiejś przestrzeni; rozrzucić coś… … Słownik języka polskiego
roztrzepać — dk IX, roztrzepaćpię, roztrzepaćpiesz, roztrzepaćtrzep, roztrzepaćał, roztrzepaćany roztrzepywać ndk VIIIa, roztrzepaćpuję, roztrzepaćpujesz, roztrzepaćpuj, roztrzepaćywał, roztrzepaćywany 1. «potrząsając rozprostować, rozrzucić coś (zwykle… … Słownik języka polskiego
chaotycznie — chaotycznieej przysłów. od chaotyczny Mówić, pisać, uczyć się chaotycznie. Rozrzucić coś chaotycznie. Coś dzieje się chaotycznie … Słownik języka polskiego
mierzwa — ż IV, CMs. mierzwawie, blm 1. reg. «stargana, zgnieciona słoma, używana najczęściej na ściółkę» Okryć mierzwą ziemniaki w kopcach. 2. reg. «odchody zwierzęce, zwykle zmieszane ze ściółką; naturalny, organiczny nawóz; obornik, gnój» Rozrzucić… … Słownik języka polskiego
naroztrząsać — dk I, naroztrząsaćam, naroztrząsaćasz, naroztrząsaćają, naroztrząsaćaj, naroztrząsaćał, naroztrząsaćany 1. «trzęsąc, potrząsając rozrzucić wiele czegoś» Naroztrząsać obornika. 2. «rozważyć, rozpatrzyć wiele spraw, problemów itp.» Naroztrząsali… … Słownik języka polskiego
natrząść — dk XI, natrząśćtrzęsę, natrząśćtrzęsiesz, natrząśćtrzęś a. natrząśćtrząś, natrząśćtrząsł, natrząśćtrzęsła, natrząśćtrzęśli, natrząśćtrzęsiony «trzęsąc czymś, wiele czegoś zrzucić, rozrzucić, nasypać» Natrząść jabłek, orzechów. natrząść się 1.… … Słownik języka polskiego
noga — ż III, CMs. nodze; lm D. nóg 1. «kończyna dolna ludzi, kończyna zwierząt» Prawa, lewa noga. Przednie, tylne nogi (zwierzęcia). Nogi ptaków. Nogi owadów. Długie, krótkie, cienkie, chude, grube nogi. Krzywe, koślawe, kabłąkowate, pałąkowate nogi.… … Słownik języka polskiego
porozrzucać — dk I, porozrzucaćam, porozrzucaćasz, porozrzucaćają, porozrzucaćaj, porozrzucaćał, porozrzucaćany «rozrzucić kolejno wiele czegoś, w różnych miejscach, często bezładnie, nieporządnie; usytuować wiele osób lub rzeczy w dużych odległościach od… … Słownik języka polskiego
porozsiewać — dk I, porozsiewaćam, porozsiewaćasz, porozsiewaćają, porozsiewaćaj, porozsiewaćał, porozsiewaćany 1. «wiele czegoś stopniowo, kolejno rozsiać; rozsiać, rozrzucić wiele czegoś w wielu miejscach» Porozsiewać nawozy na polach. Wiatr porozsiewał… … Słownik języka polskiego
